Wine

Ολα τα νησιά του Αιγαίου είναι οινοπαραγωγικά νησιά, ενώ τα τελευταία χρόνια σημειώνεται σημαντική και συστηματική οινική ανάπτυξη.
Το εξειδικευμένο περιοδικό Wine Enthusiast εκτόξευσε τα νησιά του Αιγαίου στην πρώτη θέση της λίστας «Οι 10 καλύτεροι οινικοί προορισμοί για το 2014». Οι φανατικοί φίλοι του οίνου, επιλέγουν να ταξιδεύουν στα μαγευτικά νησιά του Νοτίου Αιγαίου που συνδυάζουν τους δρόμους τους οίνου, τη γεύση και την ξεκούραση.

Το αμπέλι και το κρασί είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Αιγαιακής ιστορίας και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της οικονομίας και την άνθιση του εμπορίου στα νησιά. Αναφορές του Ομήρου, αλλά και ευρήματα από τον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου στη Θήρα, μαρτυρούν τη μακραίωνη παράδοση οινοποίησης στο αρχιπέλαγος, μια παράδοση που αναβιώνει τις τελευταίες δεκαετίες σε πολλά νησιά. Κορυφαίες στη λίστα είναι η Ρόδος και η Σαντορίνη, με την Πάρο να ακολουθεί. Ανάπτυξη γνωρίζει η αμπελουργία και στη Λέρο, την Κω, τη Μύκονο, την Τήνο, τη Σίφνο, τη Μήλο.

Το κρασί ήταν μέρος της ζωής των αρχαίων Ελλήνων που λάτρευαν το θεό του κρασιού, του γλεντιού και του θεάτρου, τον Διόνυσο και τον απεικόνισαν σε πλήθος αγγείων να κρατάει ένα τσαμπί με σταφύλια, ή μια κούπα με κρασί. Στα συμπόσιά τους, που διαρκούσαν ώρες ή και ολόκληρες ημέρες, το κρασί έρρεε άφθονο. Ηταν ένα μέσο που διευκόλυνε την επικοινωνία μεταξύ των συνδαιτημόνων και τις φιλοσοφικές συζητήσεις, πάντα συνοδευόμενο από εκλεκτά εδέσματα. Η απόλαυση του κρασιού μαζί με το μεσημεριανό γεύμα ή το δείπνο είναι μια συνήθεια γερά ριζωμένη στην καθημερινότητα των νησιωτών –συχνά μάλιστα είναι οι ίδιοι που το παράγουν. Με το φιλόξενο πνεύμα που τους διακρίνει, κερνούν τους επισκέπτες κρασί και δική τους ρακή, στα πανηγύρια που διοργανώνουν στις εκκλησίες και τα ξωκλήσια των νησιών, στα φεστιβάλ, στις γιορτές. Τα ξενοδοχεία στα Δωδεκάνησα και στις Κυκλάδες καλωσορίζουν με επώνυμα τοπικά κρασιά τους επισκέπτες τους από όλο τον κόσμο, τα εστιατόρια έχουν πάντα στους καταλόγους τους λίστες με κρασιά που παράγονται από τους αμπελώνες του Αιγαίου. Το κρασί συνδυάζεται με τη μαγεία του τόπου, το ιδιαίτερο φως, το μικροκλίμα και παντρεύεται με τις γηγενείς γεύσεις -τυριά, ολόφρεσκα λαχανικά, αλλαντικά και παραδοσιακές συνταγές.

Ρόδος

Τα κρασιά της Ρόδου θεωρούνται μοναδικά. Οι κατ’ εξοχήν οινοπαραγωγοί περιοχές είναι τα ορεινά της δυτικής Ρόδου και κυρίως τα χωριά Έμπωνας, Άγιος Ισίδωρος και Σιάνα. Οι αμπελώνες καλύπτουν χιλιάδες στρέμματα και οι ποικιλίες που καλλιεργούνται είναι το αθήρι και το μοσχάτο που παράγουν λευκό κρασί, και η μανδηλαριά (ή Αμοργιανό) που παράγει κόκκινο. Αξιόλογα είναι και τα αφρώδη κρασιά των δύο μεγάλων ροδίτικων οινοποιίων, της. Αξίζουν δοκιμής το Ροδοφίλι (λευκό fume), το Chevalier de Rhodes (κόκκινο), το Zacosta και το Αρχοντικό (κόκκινα, παλαιωμένα σε δρύινα βαρέλια), το Granrose (ροζέ) και το λευκό Muscat de Rhodes, από μοσχάτο. Πολλοί αμπελουργοί φτιάχνουν το δικό τους χύμα κρασί με το οποίο τροφοδοτούν τις ταβέρνες και τα καφενεία του νησιού. Τον Νοέμβριο του 1971, το τοπωνύμιο Ρόδος αναγνωρίσθηκε ως «Ονομασία Προελεύσεως Ανωτέρας Ποιότητος», για τον λευκό οίνο από την ποικιλία Αθήρι, και τον ερυθρό οίνο από την ποικιλία Μανδηλαριά.

Σαντορίνη

Η «Ονομασία Προελεύσεως Σαντορίνη Ανωτέρας Ποιότητος» νομοθετήθηκε το 1971. Στη Σαντορίνη καλλιεργείται (σε ποσοστό 80%) το λευκό ασύρτικο. Σε μικρότερες ποσότητες καλλιεργείται αθήρι και αϊδάνι, μαζί με άλλες γηγενείς ποικιλίες. Από τις ερυθρές ποικιλίες, ξεχωρίζει η ποικιλία μαντιλαριά και το μαυροτράγανο. Από ασύρτικο και αϊδάνι που το λιάζουν μετά τον τρύγο και ύστερα το παλαιώνουν σε ξύλινα βαρέλια, βγαίνει το περίφημο Vinsanto. Ο ηφαιστειακός αμπελώνας -που είναι πανάρχαιος και δεν επλήγη από φιλοξήρα-, με τα χαρακτηριστικά αμπέλια (τις αμπελιές) που τα κλαδεύουν χαμηλά, σε σχήμα κουλούρας, είναι αξιοθέατο στο νησί. Τα ευρήματα από τις ανασκαφές της προϊστορικής πόλης του Ακρωτηρίου συνηγορούν στο ότι υπήρχε καλλιέργεια αμπελιού τουλάχιστον από τον 17ο αιώνα π.Χ. Οι κάτοικοι του Ακρωτηρίου ασχολούνταν με την αμπελοκαλλιέργεια, την οινοποίηση και το εμπόριο κρασιού.

Στη Σαντορίνη υπάρχουν πολλά επισκέψιμα οινοποιεία, όπου οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν οινογνωσία και γευσιγνωσία. Την περίοδο του τρύγου, που στο νησί αποκαλείται βεντέμα, έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά μια από τις πιο χαρακτηριστικές δραστηριότητες των αμπελουργών.

Πάρος,

Ονομαστό από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα είναι το Παριανό κρασί. Ο αμπελώνας της Πάρου είναι κλασικός Αιγαιοπελαγίτικος και η επικρατέστερη ποικιλία είναι η λευκή Μονεμβασία (Malvasia) η οποία σύμφωνα με τοπικούς οινολόγους έχει διασωθεί χωρίς μεταλλάξεις από την Ενετοκρατία μέχρι σήμερα.

Κως

Άλλη μια ποικιλλία που καλλιεργείται είναι η ερυθρή Μαντηλαριά. Ο αναγεννημένος αμπελώνας της Κω παράγει τους οίνους ΠΓΕ Κως.

Λέρος

Δυνατότητες για τη δοκιμή κρασιών τοπικής παραγωγής υπάρχουν στη Λέρο και τους Λειψούς.

Τήνος, Μύκονος, Νάξος

Στην Τήνο τα περισσότερα αμπέλια βρίσκονται στο κέντρο του νησιού, στην περιοχή του Εξωμβούργου. Επισκέψιμοι αμπελώνες για τη δοκιμή τοπικών κρασιών υπάρχουν στη Σύρο, τη Νάξο, τη Μήλο, τη Μύκονο.

Υψηλές γευστικές προδιαγραφές

Η έννοια της Ονομασίας Προέλευσης φαίνεται ότι είχε επινοηθεί στην αρχαία Ελλάδα, καθώς σε κείμενα αναφέρεται ο τόπος καταγωγής των κρασιών. Οι χιλιάδες αμφορείς που βρίσκονται σπαρμένοι στο βυθό του Αιγαίου αποδεικνύουν και το εύρος του εμπορίου οίνου που γινόταν στο αρχιπέλαγος. Κάθε πόλη-κράτος, είχε μάλιστα ειδική σφραγίδα που πιστοποιούσε την περιοχή όπου είχε παραχθεί. Η ανάπτυξη της αμπελουργίας και του εμπορίου του κρασιού συνεχίστηκε την περίοδο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, στην ενετοκρατία, στην τουρκοκρατία και μετά το 1828 ως βασική αγροτική απασχόληση που εξασφάλιζε την επάρκεια σε κρασί για τους ντόπιους, αλλά και επιπλέον εισόδημα καθώς πουλούσαν το περισσευούμενο κρασί στους εμπόρους.

Τα παλιά οινοποιεία, όπως οι περίφημες υπόσκαφες κάναβες που θα δει ο επισκέπτης στη Φοινικιά, στην Οία, στον Πύργο και σε άλλα χωριά της Σαντορίνης, αποτελούν αξιοθέατο, αλλά οι διαδικασίες της οινοποίησης στα νησιά του Νοτίου Αιγαίου έχουν εκμοντερνιστεί. Συνεταιρισμοί και ιδιώτες οινοποιοί έχουν δημιουργήσει υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις για την παραγωγή των υψηλών γευστικών προδιαγραφών κρασιών τους, πολλά από τα οποία πωλούνται στην υπόλοιπη Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού. Κάτι επίσης σημαντικό είναι ότι χάρη στην καλλιέργεια του αμπελιού ξαναζωντανεύουν και συντηρούνται οι πεζούλες (αναβαθμίδες) που είναι ένα από τα μοναδικά χαρακτηριστικά του Κυκλαδίτικου τοπίου. Χάρη στα ιδιόμορφα εδάφη, το διαφορετικό μικροκλίμα, τη γειτνίαση με τη θάλασσα και τον ήλιο του Αιγαίου παράγονται εξαιρετικά κρασιά, με δική τους «προσωπικότητα», τα οποία κερδίζουν διεθνείς διακρίσεις.

Πηγή : Ρένια Τσιτσιμπίκου http://www.thetoc.gr/taksidia/article/aigaio-i-kaluteri-thalassa-mekrasi

Πηγή : http://www.winemag.com/February-2014/10-Best-Wine-Travel-Destinations-2014/

Πηγή : http://winesurveyor.weebly.com/tour18.html