Το παραδοσιακό πιάτο του νησιού είναι το πατατάτο-κατσικίσιο κρέας στην κατσαρόλα με πατάτες. Σερβίρεται στα εστιατόρια και στις ταβέρνες, αλλά εκεί που πραγματικά καταναλώνεται σε τεράστιες ποσότητες είναι στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής, στην Κάτω Μεριά της Αμοργού. Στο ίδιο πανηγύρι και σε άλλα πανηγύρια που οργανώνονται στο νησί σερβίρουν και ξιδάτο, (σούπα από εντόσθια που θυμίζει τον πατσά).
Το Πάσχα οι νοικοκυρές μαγειρεύουν το «ψητό της Λαμπρής», που είναι κατσικάκι γεμιστό με ρύζι και εντόσθια, άνιθο και δεντρολίβανο, ψημένο στο φούρνο (ή ακόμη καλύτερα στον ξυλόφουρνο). Στην Αμοργό φτιάχνουν και τους «παύλους», παξιμάδια απο σιταροκρίθι.
Γλυκά
Τα ξεροτήγανα της Αμοργού είναι παραλλαγή της δίπλας, με κανέλα και καβουρδισμένο σουσάμι. Το παστέλι, που σερβίρεται και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων, φτιάχνεται από σουσάμι και μέλι. Η διαφορά του στην Αμοργό είναι πως το φτιάχνουν πιο μαλακό και βάζουν μια μικρή δόση από κύμινο.
Ρακή-Ρακόμελο
Το ρακόμελο και η ψημένη ρακή έχουν γίνει συνώνυμα της Αμοργού. Το ρακόμελο είναι ρακή βρασμένη με μέλι και λίγο γαρύφαλλο που πίνεται ζεστή. Θα το δοκιμάσετε σχεδόν σε όλα τα καφενεία, τα καφέ, τα μπαρ και τις ταβέρνες του νησιού. Η ψημένη ρακή είναι ένα είδος τοπικού σπιτικού λικέρ. Τη φτιάχνουν από ρακή, μέλι και μπαχαρικά ή ξερά φρούτα, σε διάφορες παραλλαγές. Προσφέρεται σαν ορεκτικό ή σαν χωνευτικό, συνήθως όμως ως κέρασμα στις γιορτές μαζί με παστέλι, λουκουμάδες, ξεροτήγανα. Ψημένη ρακή θα αγοράσετε και σε μπουκάλια στα μαγαζιά της Αμοργού.
Το ορεινό αυτό κυκλαδονήσι, εκτός από τη ιδιόμορφη φυσική του ομορφιά διαθέτει μια σπάνια χλωρίδα. Στα παλιά χρόνια, οι άλικοι αμοργίδες, χιτώνες της Αμοργού υφασμένοι από το λινάρι αμοργίς, βάφονταν από το σπάνιο φυτό του νησιού, τη Ροκκέλα τη βαφική.Εδώ φύεται και μιας μοναδικής νοστιμιάς ρίγανη, το οriganum calcaratum (κεφαλόχορτο).Το ενδημικό ψυχανθές κατσούνι (Pisum sativum) δίνει τη περίφημη αμοργιανή φάβα που βρασμένη προσεκτικά, πλάθετε με μάραθο και κρεμμυδάκι, μπαίνει στο τηγάνι και ευφραίνει τον ουρανίσκο σαν χρυσός, τραγανιστός φαβοκεφτές.Στα πεδινά εδάφη, στους μυχούς των ορμίσκων, καλλιεργούνται σιτάρι, κριθάρι, μηλιές, εσπεριδοειδή, αμπέλια. Τα ντόπια αιγοπρόβατα προσφέρουν το τρυφερό κρεατάκι τους να σιγοψηθεί στη κατσαρόλα με βελουδένιο τοματοπελτέ και πατατούλες για να αναπαυθεί στο πιάτο το αχνιστό, μυρωδάτο πατατάτο. Τρυφερά σέφκουλα ζεματιούνται, παντρεύονται με κρεμμυδάκια, άγριο μάραθο και δυόσμο, τυλίγονται σε νόστιμη ζύμη και γίνονται τραγανά αμοργιανά χορτοπιτάκια. Πεντανόστιμη, παχιά μυζήθρα πήζει νωχελικά μέσα στα πλεγμένα με περισσή τέχνη από βούρλοτσιμισκάδια. Σε ένα κεντράκι στο Ξυλοκερατίδι, ρακόμελο (ζεστή ρακή με μέλι και μυρωδικά) και ψημένη ρακή με μέλι και αμοργιανά βότανα συνοδεύουν τον ήλιο που δύει πίσω από την Ηρακλειά.
