Η Ρόδος, το Νησί των Ιπποτών όπως αποκαλείται, έχει πολλά να προσφέρει στον επισκέπτη και δεν είναι καθόλου περίεργο το ότι η οικονομία του στηρίζεται σε μεγάλο ποσοστό στον τουρισμό, αφού αποτελεί έναν διαχρονικό προορισμό. Το πάρκο Ροδίνι, η αρχαία Κάμειρος και η αρχαία Ιαλυσός, η Κοιλάδα με τις Πεταλούδες, η Ακρόπολη της Λίνδου με το ναό της Λινδίας Αθηνάς, είναι μόνο μερικά από τα σημεία που αξίζει να δει κάθε επισκέπτης. Μπορεί σήμερα ο Κολοσσός της Ρόδου να μην κυριαρχεί στο λιμάνι του νησιού, αλλά σίγουρα η αίγλη της αρχαιότητας έχει περιβάλλει και την σημερινή Ρόδο, η οποία –στο σταυροδρόμι δυο μεγάλων θαλάσσιων δρόμων της Μεσογείου, ανάμεσα στο Αιγαίο πέλαγος και των ακτών της Μέσης Ανατολής–, την απολαμβάνει σίγουρη για τη θέση της, ως βασίλισσα των Δωδεκανήσων.
Καλώς ήρθατε
Ρόδος
Δες στο χάρτη
360° Virtual Tour
Ψέριμος
Φολέγανδρος
Τήνος
Σύρος
Σίκινος
Σχοινούσα
Σίφνος
Σέριφος
Σαντορίνη
Ρήνεια
Πολύαιγος
Πάρος
Νάξος
Μήλος
Μύκονος
Μακρόνησος
Κέα-Τζιά
Κουφονήσια
Κύθνος
Κίμωλος
Κέρος
Ίος
Θηρασιά
Ηρακλειά
Δονούσα
Δεσποτικό
Δήλος
Γυάρος
Αντίπαρος
Άνδρος
Ανάφη
Αμοργός
Χάλκη
Τήλος
Τέλενδος
Σύμη
Σαρία
Ρόδος
Πάτμος
Νίσυρος
Λειψοί
Λέρος
Κως
Καστελλόριζο
Κάρπαθος
Κάσος
Κάλυμνος
Αστυπάλαια
Αγαθονήσι
Αρκιοί
Περισσότερες Πληροφορίες
Ο Άγιος Παύλος
Στο δρόμο που διασχίζει τη νότια πλευρά της Ρόδου, 3 χλμ. πριν το χωριό Κατταβιά, θα δείτε μια ιδιόμορφη εγκαταλειμμένη εκκλησία, με ψηλό καμπαναριό. Γύρω υπάρχουν λίγοι μικροί ξενώνες. Εδώ ήταν η έδρα της γεωργικής εταιρείας Azienta San Marco που ίδρυσαν οι Ιταλοί το 1935 και έφεραν εδώ 45-50 οικογένειες ομοεθνών τους εποίκων για να δουλέψουν. Με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου οι έποικοι έφυγαν και τους αντικατέστησαν γεωργοί από την Κατταβιά. Μετά την αποχώρηση των Ιταλών, το 1948, το κτιριακό συγκρότημα εγκαταλείφθηκε οριστικά. Λίγο πιο κάτω, από την αντίθετη πλευρά του δρόμου, βρίσκονται οι λεγόμενες φυλακές του Αγίου Παύλου, που ήταν παλαιότερα εργοστάσιο επεξεργασίας μεταξιού. Ο χωματόδρομος αριστερά από τις φυλακές του Αγίου Παύλου οδηγεί μετά από 5-6 χιλιόμετρα στο μικρό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου της Νύφης.
H Eλεούσα
Είναι ένα εγκαταλειμμένο χωριό, στους κατάφυτους πρόποδες του βουνού Προφήτης Ηλίας. Το έφτιαξαν οι Ιταλοί (Campochiaro ήταν το αρχικό όνομά του) και εγκατέστησαν εκεί υλοτόμους από τη Βόρειο Ιταλία. Στόχος τους δεν ήταν μόνο η εκμετάλλευση της ξυλείας, αλλά και η φροντίδα του δάσους για τουριστικούς λόγους -στον Προφήτη Ηλία διέμεναν οι επίσημοι επισκέπτες της Ρόδου. Η πλατεία της Ελεούσας είναι περιστοιχισμένη από επιβλητικά κτίρια. Το μεγαλύτερο, με τις καμάρες και τα καμπυλωτά μικρά μπαλκόνια, ήταν η αγορά. Απέναντι ήταν οι φυλακές (σήμερα λειτουργεί ως σχολείο). Στη μια άκρη της πλατείας βρισκόταν το σανατόριο και στην άλλη η εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους, άλλοτε καθολική και τώρα ορθόδοξη. Λίγα μέτρα μετά την πλατεία, υπάρχει μια μεγάλη στρογγυλή υδατοδεξαμενή, όπου συγκεντρώνονται τα νερά της παρακείμενης πηγής του Κοσκινιστή. Εκεί μέσα ζει ένας αρκετά μεγάλος πληθυσμός από γκιζάνια. Είναι ότι απέμεινε από έναν πληθυσμό που δεν υπάρχει πλέον, αυτόν του ρέματος Πλατύ.
Ο Προφήτης Ηλίας
Περίπου 25 χλμ από την πόλη της Ρόδου, στην περιοχή της τοπικής κοινότητας της Σαλάκου, βρίσκεται το τρίτο υψηλότερο βουνό του νησιού, μετά τον Αττάβυρο και τον Ακραμύτη. Στην κορυφή του βουνού βρίσκεται το ομώνυμο μοναστήρι, ενώ λίγο νωρίτερα ο δρόμος φτάνει στο Ξενοδοχείο «Έλαφος και Ελαφίνα». Το συγκρότημα χτίστηκε ανάμεσα στο 1929 και το 1932 και χρησιμοποιήθηκε αρχικά για την διαμονή των Ιταλών αξιωματικών. Το όνομα του ξενοδοχείου οφείλεται στο ενδημικό είδος ελαφιού dama dama, του οποίου πληθυσμός εξακολουθεί να απαντάται στο βουνό. Είναι πλήρως ανακαινισμένο με σεβασμό στην αρχιτεκτονική του ταυτότητα και η ευρύτερη περιοχή θεωρείται ιδανική για περιπάτους και εξερευνήσεις της άγριας χλωρίδας και πανίδας του βουνού. Ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχειακό συγκρότημα βρίσκεται η εγκαταλελειμμένη έπαυλη de Vecchi, η εξοχική κατοικία του Ιταλού Διοικητή της Δωδεκανήσου από το 1936 έως το 1940. Σύμφωνα με την παράδοση, η συγκεκριμένη έπαυλη θα εξυπηρετούσε και ως θερινή κατοικία του Μουσολίνι. Βόρεια του συγκροτήματος, τα μονοπάτια οδηγούν στο εκκλησάκι του Ταξιάρχη, απ’ όπου η θέα κόβει την ανάσα.
Tοπικά προϊόντα
Η ελιά καλλιεργείται στο νησί από τα πανάρχαια χρόνια. Λόγω της μεγάλης ηλιοφάνειας και της πολύχρονης πείρας των αγροτών, το λάδι του νησιού είναι αρίστης ποιότητος. Το ροδίτικο εξαιρετικό παρθένο έχει έντονο κιτρινοπράσινο χρώμα, πλούσια γεύση, λεπτό άρωμα και αποτελεί προϊόν Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (Π.Γ.Ε.) (Protected Geographical Indications – PGI). Στον Αγροτουριστικό Συνεταιρισμό Γυναικών «Οι Απολλωνιάτισες», στο χωριό Απόλλωνα, ντόπιες γυναίκες ξαναζωντανεύουν τις παραδοσιακές συνταγές και προωθούν τα εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα της περιοχής τους. Θα βρείτε μελεκούνι, αμυγδαλωτά, τραχανά, σούμα, λικέρ, κρασί, γλυκά κουταλιού και βότανα από το βουνό του Προφήτη Ηλία.
Τηλ.: +30 22460 91284.
Πρατήριο λειτουργεί και στην πόλη της Ρόδου, στην οδό Αποστόλου Παύλου 68, τηλ.: +30 22410 64322
Αγνό ροδίτικο μέλι, γλυκά με βάση το μέλι (μελεκούνι, λουκούμια , ζελεδάκια, μαντολάτα, παστέλια, μάντολες), αλλά και καλλυντικά με βάση τα προϊόντα της κυψέλης (κρέμες, σαπούνια, σαμπουάν κ.ά.) θα βρείτε στη Μελισσοκομική Δωδεκανήσου, στο 5ο χλμ της εθνικής οδού Τσαΐρι- Αεροδρόμιο, στο χωριό Παστίδα. Στους χώρους της λειτουργεί Μουσείο Μελισσοκομίας και Φυσικής ιστορίας της Μέλισσας.
Τηλ.: +30 22410 48200, www.mel.gr
Τοπικά πιάτα
Στη Ρόδο πολλά χωριά έχουν τις δικές τους σπεσιαλιτέ. Στον Αρχάγγελο φτιάχνουν το ριφικί, ραχοκοκαλιά κατσικιού ή αρνιού γεμιστή με ρύζι, που ψήνεται μέσα σε πήλινο τσουκάλι όλη νύχτα. Στη Λίνδο έχουν τα γιαπράκια, μείγμα από κιμά, ρύζι, κρεμμύδι, πολτό ντομάτας και άνηθο, τυλιγμένο σε αμπελόφυλλα και μαγειρεμένο σε χυμό ντομάτας, χυμό λεμονιού και ελαιόλαδο. Παρεμφερές έδεσμα είναι και τα ντολμαδάκια με φακές και ρύζι, που τυλίγονται είτε σε αμπελόφυλλο είτε σε φύλλο κυκλάμινου. Από τη Λίνδο προέρχεται και το γαμοπίλαφο, πιλάφι με ρύζι και ρεβίθια, μαγειρεμένο σε ζωμό κρέατος. Ο Μεσαναγρός φημίζεται για την κουλουρία, σούπα με χειροποίητα, μακρόστενα ζυμαρικά και κατσικίσιο κρέας, που κατά παράδοση σερβίρεται στους γάμους.
Γενικώς, στα χειροποίητα ζυμαρικά, όπως τα πλαστά μακαρόνια με σκόρδο ή το λουκούμι (είδος χυλοπίτας), η Ρόδος έχει παράδοση, η οποία δεν πρέπει να είναι άσχετη με το πέρασμα των Ιταλών από το νησί.
Eνα από τα πιο διαδεδομένα παραδοσιακά εδέσματα είναι τα πιταρούδια με κρεμμύδι, τηγανιτές κροκέτες με ψιλοκομμένο κρεμμύδι, ψιλοκομμένη ντομάτα, δυόσμο και αλεύρι. Υπάρχουν πολλών ειδών πιταρούδια: με πουρέ ρεβιθιού, με κολοκύθι, με κιμά.
Μερικά ακόμα παραδοσιακά ροδίτικα πιάτα είναι το λουκούμ πιλάφ, (χυλοπίτες με κιμά στο φούρνο), το φακόρυζο (φακές με ρύζι) και το σουπιόρυζο (ριζότο βρασμένο σε μελάνι σουπιάς). Το πιο συνηθισμένο συνοδευτικό των πιάτων της ροδίτικης κουζίνας είναι το πλιγούρι ή «περγούρι», όπως λέγεται στην τοπική διάλεκτο. Συνοδεύει από κρέατα μέχρι ψάρια και σερβίρεται ακόμα και στα πιο ακριβά εστιατόρια.
Eνας εξαιρετικός θαλασσινός μεζές είναι τα ρουζέτια, (αλλού τα λένε κατσούλες ή χτένια) μικρά κόκκινα αμμόψαρα, που σερβίρονται τηγανιτά με σκορδαλιά και θα τα βρείτε σίγουρα στις ψαροταβέρνες της παραλίας των Στεγνών. Σε ψαροταβέρνες επίσης μπορείτε να αναζητήσετε το συμιακό γαριδάκι, πολύ μικρές, τραγανές τηγανιτές γαρίδες, που ψαρεύονται στο γειτονικό νησί Σύμη.
Γλυκά
Από τα ροδίτικα γλυκά ξεχωρίζει το μελεκούνι, γλύκισμα που προσφέρεται στους γάμους και τα βαφτίσια. Φτιάχνεται από καβουρντισμένο σουσάμι, θυμαρίσιο μέλι, ολόκληρα αμύγδαλα, ξύσμα πορτοκαλιού και κανέλα. Το μελεκούνι είναι μαλακό και κόβεται σε σχήμα ρόμβου. Το ριτσέλι είναι ένα γλυκό του κουταλιού που φτιάχνεται μόνο στη Ρόδο, με μούστο, ξερά σύκα, κυδώνι και καρπουζόφλουδες, ενώ οι ταλαγκούτες είναι τηγανίτες με μέλι, καρύδια, σουσάμι και κανέλα. Γενικώς το μέλι χρησιμοποιείται ευρύτατα στη ζαχαροπλαστική της Ρόδου, καθώς είναι ένα από τα προϊόντα για τα οποία φημίζεται το νησί.
Κρασί
Τα κρασιά της Ρόδου θεωρούνται μοναδικά. Οι κατ’ εξοχήν οινοπαραγωγοί περιοχές είναι τα ορεινά της δυτικής Ρόδου και δη τα χωριά Έμπωνας, Άγιος Ισίδωρος και Σιάνα. Οι αμπελώνες καλύπτουν 6.000 στρέμματα και οι ποικιλίες που καλλιεργούνται είναι το αθήρι και το μοσχάτο, που παράγουν λευκό κρασί, και η μανδηλαριά (ή αμοργιανό), που παράγει κόκκινο.
Αξίζουν δοκιμής το Ροδοφίλι (λευκό fume), το Chevalier de Rhodes (κόκκινο), το Zacosta και το Αρχοντικό (κόκκινα, παλαιωμένα σε δρύινα βαρέλια), το Granrose (ροζέ) και το λευκό Muscat de Rhodes, από μοσχάτο. Πολλοί αμπελουργοί φτιάχνουν το δικό τους χύμα κρασί, με το οποίο τροφοδοτούν τις ταβέρνες και τα καφενεία του νησιού. Λέγεται ότι η Ρόδος ήταν το πρώτο νησί στο Αιγαίο όπου καλλιεργήθηκε αμπέλι και φτιάχτηκε κρασί. Το σίγουρο είναι πως οι Ροδίτες, από τον 7ο ήδη αιώνα π.Χ., ήταν οι μεγαλύτεροι έμποροι κρασιού στη Μεσόγειο. Οι ορεινές περιοχές της δυτικής πλευράς (Εμπωνας, Αγιος Ισίδωρος, Σιάνα) βγάζουν τα καλύτερα σταφύλια. Για οινοποίηση προτιμώνται οι ποικιλίες αθήρι και μοσχάτο (για τα λευκά), μανδηλαριά ή αμοργιανό (για το κόκκινο).
Αλλα ποτά
Η σούμα είναι το ροδίτικο τσίπουρο και παράγεται από την απόσταξη των στέμφυλων. Είναι δυνατό αλκοολούχο ποτό και διατίθεται σε δύο τύπους: μονής και διπλής απόσταξης (το δυνατότερο). Τα Σιάνα θεωρούνται το χωριό της σούμας και κάθε Αύγουστο διοργανώνεται εκεί η Γιορτή του μελιού και της σούμας, όπου μπορείτε να δοκιμάσετε το παραδοσιακό ποτό, αλλά και να αγοράσετε από τα αποστακτίρια που εδρεύουν στο χωριό. Η Ρόδος παράγει δύο λικέρ που δεν θα πιείτε σε κανένα άλλο μέρος. Το Sette herbe (επτά βότανα) είναι το ποτό που έφτιαχναν οι Φραγκισκανοί μοναχοί οι οποίοι ζούσαν στο μοναστήρι της Κυράς του Φιλέρημου. Φημιζόταν για τις χωνευτικές του ιδιότητες και για την παρασκευή του χρησιμοποιούσαν επτά βότανα: φασκόμηλο, ρίγανη, θυμάρι, αψιθιά και άλλα τρία τα οποία κρατιούνται μυστικά. Σήμερα, παρασκευάζεται από ροδίτικη ποτοποιία και θα το βρείτε στον πάγκο που λειτουργεί μπροστά από την είσοδο του μοναστηριού.
Το άλλο παραδοσιακό ροδίτικο λικέρ είναι το κοριαντολίνο. Χαρακτηριστικό του είναι το ζαχαρωμένο κλαδί από κόλιανδρο που υπάρχει μέσα στο μπουκάλι και μοιάζει με δεντράκι. Η παραγωγή του είναι περιορισμένη, διότι η εμφιάλωση γίνεται στο χέρι και διατίθεται σε διάφορες γεύσεις. Ηταν από παλιά το κλασικό δώρο που έφερνε στους συγγενείς και φίλους όποιος επισκεπτόταν τη Ρόδο. Στο νησί παράγεται και η μοναδική μπίρα τύπου Premium Lager.
Αεροπορικώς θα φθάσετε στο αεροδρόμιο Διαγόρας με την Olympic Air ή με την Aegean Airlines. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες οι πτήσεις από το Ελευθέριος Βενιζέλος είναι καθημερινές ενώ υπάρχουν δρομολόγια από και προς Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Μύκονο, Σαντορίνη, Κω, Κάρπαθο, Καστελόριζο.
Η Ρόδος εξυπηρετείται το καλοκαίρι και από πολλές πτήσεις τσάρτερ που αναχωρούν καθημερινά από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες (κυρίως από Αγγλία, Γερμανία και Σκανδιναβικές χώρες).
Το ταξίδι Αθήνα-Ρόδος διαρκεί περί τα 40 λεπτά.
Το αεροδρόμιο Διαγόρας απέχει 14 χλμ. από την πόλη της Ρόδου.
Σύλλογοι –Φορείς –Σωματεία –Ομάδες -Σύλλογοι Αλλοδαπών
Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (Ελ. Βενιζέλος):
+30 210 3530000
Αερολιμένας Διαγόρας:
+30 22410 88700-1
Στη Ρόδο θα φθάσετε ακτοπλοϊκώς με ferry boat από το λιμάνι του Πειραιά. Ανάλογα με το δρομολόγιο, το πλοίο κάνει ενδιάμεσες στάσεις στα νησιά Πάτμο, Λέρο, Κάλυμνο και Κω. Από το λιμάνι του Πειραιά εκτελούνται καθημερινά δρομολόγια. Το πλοίο συνήθως αναχωρεί στις 19.00 το απόγευμα και ταξιδεύει όλο το βράδυ. Ίσως λοιπόν θα πρέπει να εξετάσετε το ενδεχόμενο να κλείσετε καμπίνα για ύπνο. Ακτοπλοϊκά δρομολόγια υπάρχουν και από Σαντορίνη Ηράκλειο.
Το ταξίδι Πειραιάς- Ρόδος διαρκεί 12-17 ώρες, ανάλογα με το πόσα λιμάνια πιάνει το πλοίο πριν τη Ρόδο.
Λιμάνι Πειραιά:
+30 210 4226001
ΛιμάνιΡόδου:
+30 22410 22220
+30 22410 28666
Γραφεία του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού: +30 22410 44330
Δήμος Ρόδου:
+30 22410 46200
Αστυνομία:
+30 22410 27506
Τουριστική Αστυνομία:
+30 22410 27423
Ταχυδρομείο:
+30 22410 35560
Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου:
+30 22410 80000
*Οι τράπεζες βρίσκονται στη νέα πόλη της Ρόδου, γύρω από το λιμάνι. Ώρες λειτουργίας τραπεζών: Δευτέρα έως Πέμπτη 08:00-14:30, Παρασκευή 08:00-14:00.
Μηχανήματα αυτόματης ανάληψης (ΑΤΜ) θα βρείτε παντού.
ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ