Η τετράγωνη κρήνη στο μέσον του οικισμού Νέο Πυλί υδροδοτεί το χωριό από έξι κρουνούς, διοχετεύοντας το νερό της τόσο στα γύρω κτήματα μέσω ποτιστικών καναλιών όσο και στην Καρδάμαινα. Στην ανατολική όχθη της κοίτης χειμάρρου που ανοίγεται μπροστά της, τα τρία στη σειρά ορθογώνια ερειπωμένα κτίσματα και κάποια απομεινάρια χαμηλών λιθοδομών είναι ό,τι απέμεινε από το μεσαιωνικό κάστρο του Περιπάτου. Το φρούριο αυτό αναφέρεται σε βυζαντινά χειρόγραφα από το 1093. Μάλιστα, ο όσιος Χριστόδουλους Λατρηνός το καταγράφει ως μετόχι της μονής της Παναγίας των Καστριανών, ενώ στα αρχεία των Ιωαννιτών Ιπποτών (15ος αι.) αναφέρεται ως οχυρός οικισμός.
Σήμερα τίποτα στην περιοχή δεν προδίδει την δεσπόζουσα, άλλοτε, θέση του παρά μόνο τα προαναφερόμενα χαλάσματα τα οποία είχαν επίπεδες στέγες απ’ έξω αλλά θολωτές από μέσα. Μόνο το νοτιότερο διατηρεί ακόμη τον γοτθικού ύφους οξυκόρυφο θόλο του με την υπερυψωμένη είσοδο και τα πέτρινα σκαλοπάτια.
Ο τόπος προσφέρεται για μελέτη και αρχαιολογικούς αφουγκρασμούς, καθώς όλα δείχνουν ότι ο κύριος όγκος του κάστρου βρίσκεται ή βρισκόταν κάτω από τα σπίτια που συγκροτούν σήμερα την ενορία του Αγίου Νικολάου.