Ο οικισμός αυτός στην ΒΑ πλευρά του νησιού αναπτύσσεται γύρω από τους όρμους των Λουτρών, της Αγίας Ειρήνης, του Σχιναρίου και του Μαρουλά. Χάρη στις υποδομές του σε καταλύματα και χώρους εστίασης, έχει τη μεγαλύτερη τουριστική κίνηση στην Κύθνο. Η περιοχή φημίζεται και για τις ιαματικές της πηγές -μάλιστα, αυτός ήταν ο λόγος που παλαιότερα η Κύθνος ονομαζόταν Θέρμια. Εάν εξαιρέσουμε τη Σαντορίνη με το ενεργό της ηφαίστειο, τα Λουτρά αποτελούν μοναδική περίπτωση γεωθερμικών φαινομένων στις Κυκλάδες.
Τα ιαματικά νερά αναβλύζουν από δυο διαφορετικά σημεία: Από την πηγή των Αγίων Αναργύρων εντός του φημισμένου ήδη από τον 19ο αι. υδροθεραπευτηρίου κι από εκείνη του Κάκαβου, που απέχει μόλις 50 μ. από την πρώτη. Στους Αγίους Αναργύρους ρέουν μεταλλικά ύδατα, χλωριονατριούχα, μέσης ραδιενέργειας και υπεροσμωτικά με θερμοκρασία 38οC. Ο Κάκαβος έχει σιδηρούχα νερά ασθενούς ραδιενέργειας, υπεροσμωτικά και υπέρθερμα (52οC).
Στην ευρύτερη περιοχή των Λουτρών βρισκόταν η μεσαιωνική πρωτεύουσα της Κύθνου, με το περίφημο κάστρο της Ωριάς ή Κεφαλόκαστρο. Η πρόσβαση γίνεται από χωματόδρομο και στη συνέχεια από μονοπάτι. Η πόλη καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1570 και έκτοτε δεν ξανακατοικήθηκε.
* Πηγή: Ατλαντας των γεωλογικών μνημείων του Αιγαίου (73,2) εκδ. Υπ. Αιγαίου 2002
