Είναι κτισμένη στην κορυφή ενός απόκρημνου βράχου, με τα κυβόσχημα σπιτάκια της σαν σκαλοπάτια -αφού η ταράτσα του ενός γίνεται βεράντα του άλλου- να κατηφορίζουν τις απότομες πλαγιές του. Αντίθετα με άλλες Χώρες των Κυκλάδων, είναι προσανατολισμένη προς την ανατολή. Στην κορυφή δεσπόζουν τα ερείπια του κάστρου με τα εκκλησάκια του. Στην είσοδο της Ανω Χώρας υψώνονται οι ανεμόμυλοι, μερικοί από τους οποίους διατηρούνται σε καλή κατάσταση. Η περίοδος της οικονομικής άνθισης της Χώρας τελείωσε με το κλείσιμο των μεταλλείων και τότε πολλά απο τα σπίτια ερήμωσαν. Πριν από κάποια χρόνια Ελληνες και ξένοι επισκέπτες, γοητευμένοι από τη μοναδική ατμόσφαιρα του οικισμού, αγόρασαν εγκαταλελειμένα κτίρια και τα επισκεύασαν χωρίς να αλλοιώσουν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα. Καφενεία, ουζερί, εστιατόρια, μπαρ, καταστήματα, φούρνος, μίνι μάρκετ λειτουργούν όλο το καλοκαίρι, όταν η Χώρα της Σερίφου ζωντανεύει και υποδέχεται τους επισκέπτες.
Η Άνω Χώρα. Περιλαμβάνει τις πιο παλιές συνοικίες. Στην κεντρική μαρμαροστρωμένη πλατεία, την Πάνω Πιάτσα, δεσπόζει το νεοκλασικό κτίριο του Δημαρχείου (1904) και ο Αγιος Αθανάσιος (1820). Το ενδιαφέρον τέμπλο του είναι του 18ου αιώνα και η αρχιτεκτονική του έχει πολλές ομοιότητες με τη μονή Ταξιαρχών.
Η Κάτω Χώρα. Αξίζει να περπατήσετε στο κάτω τμήμα του χωριού με τα ασπρισμένα σοκάκια και τα περιποιημένα σπίτια με τις αυλές τους γεμάτες μπουκαμβίλιες. Ο μικρός λαβύρινθος άλλοτε οδηγεί σε κλειστούς αυλόγυρους και άλλοτε σε παραπέτα απ’ όπου θαυμάζει κανείς τα άγονα βουνά γύρω από τη Χώρα και το Λιβάδι. Καρδιά του οικισμού είναι ο ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Ευαγγελίστρια) με την πλατεία. Η ανέγερσή του άρχισε το 1893 και ολοκληρώθηκε το 1907.
Info
Δεξιά από την πλατεία του Δημαρχείου, ακολουθώντας την οδό Περσέως και τη σήμανση προς κάστρο, θα βρείτε τα σκαλιά που κατηφορίζουν και συναντούν το μονοπάτι προς το Λιβάδι. Συνεχίστε ευθεία και λίγα μέτρα πιο κάτω θα συναντήσετε τη Λότζια που ήταν η δυτική πύλη της οχυρωμένης πόλης.
