Κτίστηκε το 1856 και είναι το κύριο σημείο αναγνώρισης του στενού του Κάβο Ντόρο που χωρίζει την Ανδρο από την Εύβοια. Αντιμετώπισε κάποια προβλήματα στη λειτουργία του, καθώς τα σύννεφα στην περιοχή ήταν χαμηλά και κάλυπταν πολλές φορές το φωτιστικό του. Ανακαινίστηκε το 1931 και έγινε αυτόματος το 1992, ενώ ως τότε είχε πλήρωμα πέντε άνδρες της Υπηρεσίας Φάρων. Eγραψε ο Ανδρέας Εμπειρίκος, ο διάσημος συγγραφέας με καταγωγή από την Ανδρο, για τον φάρο αυτό: «Εκεί, στην απωτέραν άκραν του νησιού, στο μάτι του βορρά, στην μπούκα της τραμουντάνας, όρθιος πάντοτε και στιλπνός, ο τηλαυγής νηοπομπός, επάνω από τα κύματα και επάνω από τον τρόμον σαρώνει κάθε νύκτα τον ορίζοντα, με εκθαμβωτικάς κάθε νυχτιάς εκλάμψεις, ακοίμητος πάντοτες και ισχυρός, οδηγητής και ψυχοσώστης, των ποντοπόρων ο άγρυπνος φρουρός, ο μέγας της Φάσσας φάρος».
Άνδρος Φάσσας
