Λέγεται και κάστρο Χώρας Καλύμνου. Καλύπτει την ευρεία κορυφή ενός απότομου ορεινού υψώματος που ευρίσκεται σε μικρή απόσταση στα βορειοανατολικά του οικισμού, σε υψόμετρο 255 μ. Τα ισχυρά τείχη του κάστρου περικλείουν έκταση 30.500 τ.μ. Αποτέλεσε το κατεξοχήν οικιστικό κέντρο του νησιού κατά την περίοδο του Μεσαίωνα και συγκεκριμένα κατά την εποχή της Ιπποτοκρατίας. Η σημερινή του μορφή με τα ψηλά τείχη που αγκαλιάζουν περιμετρικά την κορυφή του βραχώδους υψώματος χρονολογείται στα τέλη του 15ου αιώνα, μετά την ανακατασκευής της οχύρωσης από τους Ιωαννίτες ιππότες, οι οποίοι κατείχαν τα Δωδεκάνησα από το 1309 έως το 1522. Το κάστρο, βέβαια, προϋπήρχε και, πιθανότατα, κατασκευάστηκε κατά τους μεσοβυζαντινούς χρόνους (10ος-11ος αιώνας). Μετά τη διεύρυνση και επισκευή του, οργανώθηκε και απετέλεσε το οικιστικό κέντρο της Καλύμνου.
Υπολογίζεται ότι στο εσωτερικό ο οικισμός μπορούσε να φιλοξενήσει γύρω στους 1.000 κατοίκους. Η κατοίκηση στο κάστρο συνεχίστηκε έως τις αρχές του 18ου αιώνα. Τότε, λόγω της σταδιακής αύξησης του πληθυσμού και του περιορισμού της πειρατείας, σταδιακά εγκαταλείφθηκε η καστροπολιτεία και οι κάτοικοί της μετοίκησαν εκτός αυτής, στο χώρο του σημερινού οικισμού της Χώρας Καλύμνου.
