Πέντε συνοικίες έχει το Απέρι και πολλά από τα διώροφα και τριώροφα σπίτια του διατηρούν στοιχεία της σχετικά σύγχρονης δωδεκανησιακής αρχιτεκτονικής διαθέτοντας περιποιημένες καταπράσινες αυλές. Το Απέρι ήταν πρωτεύουσα του νησιού έως το 1892 (πρωτεύουσα σημαίνει και το όνομά του στα τούρκικα), έδρα του μητροπολίτη Καρπάθου-Κάσου, και παραμένει αθέατο από τη θάλασσα. Η ρεματιά κόβει στα δύο τον οικισμό, αλλά τα γεφύρια ενώνουν τις γειτονιές του. Οι Απερίτες έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό μεταναστών (περίπου τα 2/3 του πληθυσμού) και ίσως γι’ αυτό το χωριό παρέμεινε πνευματικό κέντρο του νησιού αφότου έπαψε να είναι πρωτεύουσα. Εδώ -συγκεκριμένα στις Βάτσες- στα 1806 λειτούργησε το πρώτο Δημοτικό σχολείο.