Λόγω της θέσης του νησιού, κάτω από το στενό του Κάβο Ντόρο, οι βόρειοι άνεμοι το πλήττουν όλο το χρόνο. Αυτό οδήγησε τους κατοίκους να κτίσουν αλεστικούς ανεμόμυλους στον τύπο του μεσογειακού πυργόμυλου, με πέτρινο κυλινδρικό σώμα τριών ορόφων και κωνική στέγη από χόρτο επάνω σε ξύλινο σκελετό. Οι κάτοικοι λένε ότι παλαιότερα υπήρχαν 28 ανεμόμυλοι στην κορυφογραμμή επάνω και νότια από τη Χώρα, και άλλοι 2 στην Κάτω Μεριά. Οι ανεμόμυλοι της Ιουλίδας λέγεται πως ήταν συνολικά 20 και αποτελούσαν το μεγαλύτερο συγκρότημα μύλων στις Κυκλάδες. Μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο το μισό τμήμα των κτιρίων κατεδαφίστηκε και χρησιμοποιήθηκαν ως αποθήκες.