Εξ όψεως και μόνο δείχνει άπαρτο, καθώς μόνο αυτό από τα μεσαιωνικά κάστρα του νησιού εκμεταλλεύεται στο έπακρο τη φυσική οχύρωση που προσφέρει ο βράχος πάνω στο οποίο κτίστηκε. Ενας ισχυρός ημικυκλικός προμαχώνας φρουρεί την κεντρική του πύλη. Ολοκληρώθηκε το 1520 επί των ημερών το μαγίστρου F. Del Carretto. Προς βορρά, στην ομαλότερή του πλευρά, τα τείχη είναι πιο ενισχυμένα και στιβαρά. Νότια, η οχύρωση δεν είχε την ίδια ανάγκη καθώς το έδαφος είναι τελείως απόκρημνο. Από το επίσημο αρχείο των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη που φυλάσσεται στην Μάλτα μαθαίνουμε ότι κτίστηκε στις αρχές του 14ου αι., επί ηγεμονίας του μάγιστρου H. De Vileleneue, στη θέση παλαιότερης βυζαντινής βίγλας. Επίσης, από το 1383 στα μπουντρούμια του φυλακίζονταν οι καταδικασμένοι για βαριά αδικήματα Ιωαννίτες Ιππότες.
Σήμερα εντός των τειχών σώζονται οι ναοί της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Νικολοάου και χαλάσματα από την εκκλησία της Παναγίας της Ελεημονήτριας. Στα Οθωμανικά χρόνια διέθετε και τζαμί, σε ερειπωμένη κατάσταση σήμερα.