Το διάσημο άγαλμα φιλοτεχνήθηκε στα τέλη του 2ου αι. π.Χ., ίσως από Μικρασιάτη γλύπτη, και εγγράφεται στο κίνημα της αναβίωσης των αξιών της κλασικής τέχνης στα τέλη της Ελληνιστικής εποχής. Eίναι ένα από τα διασημότερα αρχαία ελληνικά γλυπτά στον κόσμο και οφείλει το όνομά της στο νησί όπου ανακαλύφθηκε. Σήμερα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα εκθέματα του μουσείου του Λούβρου. Η Αφροδίτη της Μήλου ανακαλύφθηκε στις 8 Απριλίου του 1820 από έναν χωρικό σε χώρο που ταυτίστηκε με το αρχαίο Γυμνάσιο της Μήλου. Κοντά έτυχε να βρίσκεται ο αξιωματικός του γαλλικού ναυτικού O. Voutier, ο οποίος κατάλαβε ότι επρόκειτο για έργο μεγάλης αξίας και ειδοποίησε το Γάλλο πρόξενο στη Μήλο. Η είδηση έφτασε στο Γάλλο πρεσβευτή στην Υψηλή Πύλη, μαρκήσιο de Rivière, ο οποίος αγόρασε το έργο, έστω και υπό την πίεση που ασκούσε η παρουσία γαλλικού πολεμικού πλοίου στη Μήλο. Το άγαλμα προσφέρθηκε στον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΗ΄, ο οποίος το δώρισε στο Λούβρο.
To μαρμάρινο άγαλμα έχει ύψος 2,11 μ. και βάρος περίπου 900 κιλά. Αναπαριστά μια νεαρή γυναικεία μορφή. Ο κορμός της είναι γυμνός και ένα ένδυμα καλύπτει τους γοφούς και τα πόδια της. Ο κορμός κάμπτεται και συστρέφεται, δίνοντας την εντύπωση της κίνησης, παρά το στατικό χαρακτήρα του αγάλματος. Το πρόσωπο είναι αυστηρό και ευγενικό. Η ταύτιση του έργου με την Αφροδίτη στηρίζεται στην εικονογραφική του ομοιότητα με τις ασφαλώς αναγνωρισμένες αναπαραστάσεις της θεάς και, ενώ είναι μακράν η πιθανότερη, δεν μπορεί να θεωρηθεί απολύτως βέβαιη.
Ενα γύψινο αντίγραφο της Αφροδίτης βρίσκεται στην είσοδο του Αρχαιολογικού μουσείου της Μήλου, ενώ το σημείο εύρεσης του αγάλματος μνημονεύεται από μαρμάρινη επιγραφή.