Στεφανώνει την κορυφή του φυσικά οχυρωμένου λόφου του Αγίου Στεφάνου, πάνω από το σημερινό οικιστικό σύνολο του Μεγάλου Χωριού. Η αρχαία πόλη ήταν κτισμένη στην ανατολική πλευρά του απόκρημνου υψώματος, αθέατη από τη θάλασσα και προφυλαγμένη από τους ανέμους. Ηδη από τον 6ο αι. π.Χ. οι κατοικίες της είχαν κτιστεί πάνω σε αναβαθμίδες. Εφεραν ισχυρούς αναλημματικούς τοίχους και συχνά διέθεταν στέρνα στο υπόγειο. Εδώ, επίσης, ήταν το ιερό του Διός Πολιέως και της Αθηνάς Πολιάδος.
Οταν κατέλαβαν το νησί οι Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη ενίσχυσαν τις οχυρώσεις της αρχαίας ακρόπολης κτίζοντας ισχυρό κάστρο. Η κάτοψή του είναι σε σχήμα ακανόνιστου τριγώνου και στην ανατολική πλευρά του σώζονται ερείπια ενός ογκοδέστατου τετράγωνου προμαχώνα. Εντός του διατηρούνται ίχνη από δεξαμενές νερού καθώς και ο ναός του Αγίου Ταξιάρχη (14ος αι.) ο οποίος εικάζεται ότι κτίστηκε στη θέση που άλλοτε κατείχε το ιερό του Διός και της Αθηνάς.Το κάστρο ήλεγχε οπτικά τους όρμους της Ερίστου, του Αγίου Αντωνίου και την κίνηση των καραβιών προς τη Νίσυρο.