– Οι κατοικιές ήταν κτισμένες στην ύπαιθρο της Σερίφου και από αυτές προέκυψαν όλοι οι τύποι οίκησης. Είναι μονόχωρες, με στενό μέτωπο και χαμηλό ύψος, και βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον του νησιού. Οι τοίχοι έχουν φτιαχτεί από ακατέργαστες πέτρες και σχιστόπλακες χωρίς συνθετικό κονίαμα και είναι ασοβάτιστοι. Στο εσωτερικό υπήρχε τζάκι για μαγείρεμα και στο βάθος το κρεβάτι που ήταν υπερυψωμένο και στηριζόταν σε ένα μεγάλο δοκάρι (περάτης).
– Τα κρασοκέλλια και οι ληνοί χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή κρασιού. Είναι πιο ψηλά και ευρύχωρα κτίρια, σοβατισμένα και δροσερά ώστε να μην χαλάνε τα κρασιά που αποθηκεύονταν σε αυτά.
– Τα μιτάτα κτίστηκαν λόγω της ανεπτυγμένης κτηνοτροφίας στη Σέριφο κοντά σε πηγές νερού. Είχαν τζάκι για να τυροκομούν, τυρόσκαμνο για να στραγγίζουν τα τυριά, καλαμωτή και πέτρινους πάγκους. Σήμερα μπορείτε να δείτε μιτάτα περπατώντας στο μονοπάτι Κένταρχος-Χώρα.
– Βόρεια της Χώρας υπήρχαν 8 μύλοι που αποτελούσαν και το βασικό συγκρότημα στο νησί. Ο συνολικός τους αριθμός, ωστόσο, πρέπει να έφτανε τους 20. Ηταν πέτρινοι και εκτείνονταν σε τρια επίπεδα. Μεγάλοι μύλοι με οριζόντια περιστροφή φτερωτής (ταβλόμυλοι) εμφανίστηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα.
– Περιστεριώνες σήμερα διασώζονται πολύ λίγοι που χρονολογούνται στον 17ο και 18ο αιώνα. Οι περισσότεροι που θα δείτε κοντά σε πηγές και καλλιεργήσιμες εκτάσεις είναι μεταγενέστεροι.